carbon225/poleval-abbreviation-disambiguation-wiki

text stringlengths 18 213	labels stringlengths 9 376
Chłopcy znad Rzeki Bobrów – czeska powieść dla młodzieży napisana przez Jaroslava Foglara. Jest to jedno z jego <mask>nrj</mask> rozpoznawalnych dzieł, zawierające instrukcje dotyczące tego jak ży	najbardziej; bardzo
ć szlachetnie, być dobrym i wszechstronnie uzdolnionym chłopcem. <mask>Wme war. Fg. ce.</mask> z idei skautingu i puszczaństwa. Książka pozwala zapoznać się czytelnikom między innymi	Wymienione wartości Foglar czerpał; Wymienione wartość Foglar czerpać
z zasadami biwakowania na łonie przyrody i „łowieniem” tak zwanych „boberków”. Fabuła książki nie jest skomplikowana i <mask>wa.</mask> niż w innych powieściach Foglara podporządkowan	wyraźniej; wyraźnie
a jest celom dydaktycznym. Jaroslav Foglar pisał Chłopców znad Rzeki Bobrów w latach 1927-1930, była to jego <mask>pa</mask> powieść.Tworzył ją bezpośrednio podczas obozów w Słon	pierwsza; pierwszy
ecznej Zatoce. Powieść ukazywała się początkowo w odcinkach w <mask>nie.</mask> dodatku do gazety „České slovo” przeznaczonym dla dzieci i nazwanym „Slovičko” (wydawnictwo Melantrich)	niedzielnym; niedzielny
w <mask>oe</mask> od 4 marca do 14 października 1934 roku. W wydaniu książkowym powieść ukazała się w roku 1937 w wydawnictwie Jana Kobesa z ilustracj	okresie; okres
ami Zdeňka Buriana. W 1938 roku powstało słuchowisko radiowe na podstawie powieści, które zostało wyemitowane w tym samym roku na <mask>ae.</mask> stacji radiowej Praha	antenie; antena
. Fabuła Akcja powieści rozpoczyna się, gdy dwóch przyjaciół, <mask>Jr.</mask> i Wilek ze Starej Dzielnicy, spotyka się z młodym mężczyzną o imieniu Rikitan, który wcześniej widział	Jurek; Jurek
ich walczących z wrogim oddziałem z Nowej Dzielnicy, oferuje on im <mask>ciek.</mask> i szlachetniejszą przygodę. Zaprasza ich do „Czerwonej Kotliny” znajdującech się w Dolinie Nuselskiej. Chłopcy są pod wraże	ciekawszą; ciekawszą
niem jego charyzmy i umiejętności, pragną także zostać jego uczniami. Na prośbę Rikitana zapraszają do <mask>gu.</mask> kilku przyjaciół, ostatecznie gru	grupy; grupa
pa liczy dwunastu chłopców. Każdy bohater wyróżnia się czymś szczególnym lub ma charakterystyczne hobby. Mimo tego dobrze się oni uzupełniają i pod <mask>pd. Rt. tą hy</mask> i	przywództwem Rikitana tworzą harmonijny; przywództwo Rikitana tworzyć harmonijny
nierozerwalny zespół. <mask>Rce my</mask> chłopcami są niemal sielankowe, rzadko kiedy zdarzy się jakiś spór, nawet wtedy zostaje on jednak szybko zażegnany. Grupa zaczyna spotykać się w opusz	Relacje między; relacja między
czonej <mask>a.</mask> w ogrodzie browaru. Chłopcy zarabiają dzięki własnej pracy i w zasadzie tworzą drużynę skautów, choć nie jest to wprost wskazane przez narratora. Rikitan opowiada i	altanie; altana
m historię o przygodzie chłopca Roya, który mieszkał z ojcem nad Rzeką Bobrów, <mask>pą</mask> w kanadyjskiej dziczy, czerpiąc wiedzę i umiejętności od star	położoną; położyć
ego Indianina. Chłopcy są pod wielkim wrażeniem usłyszanej historii i pragną dorównać Royowi. W tym celu <mask>Riki.</mask> stopniowo zaznajamia ich z „boberkami”, czyli zadaniami sprawdzającymi różne umiej	Rikitan; Rikitan
ętności - <mask>k.</mask> z nich uda się „złowić” wszystkie trzynaście z nich, może uznać, że dorównuje Royowi. Zainspirowani tą historią przyjaciele zaczynają także nazywać sw	któremukolwiek; któremukolwiek
oje bractwo „Chłopcami znad Rzeki Bobrów”. <mask>Zm</mask> ich działań i wysiłków jest biwak na łonie dzikiej przyrody w tzw. Słonecznej Zatoce (w książce nie ma inf	Zwieńczeniem; zwieńczenie
ormacji o jej dokładnym położeniu), gdzie spędzają całe letnie wakacje. Mimo kilkudniowego marszu chłopcy wszystkie potrzebne rzeczy transportują z <mask>wym</mask> ręczn	wykorzystaniem; wykorzystać
ych wózków, zaś korzystając z <mask>so.</mask> dostępnych na miejscu stawiają namioty z podłogą i kuchnią, wykonują maszt na flagę i wiele innych niezbędnych rzeczy. Ich jedynym	surowców; surowiec
kontaktem z cywilizacją są okazjonalne wypady na zakupy do najbliższej wioski. W wolnym czasie chłopcy zajmują się głównie łowieniem „boberków”. Jednak ich spokojne życie w <mask>oz. za</mask> zak	obozie zaczyna; obóz zaczynać
łócać pewna tajemnicza postać, <mask>kóa zo. ls.</mask> z groźbami i podpisuje je „Zielone Straszydło”. Ostatecznie podczas jednego z ostatnich ognisk Tropiciel wyjaśnia całą sprawę, udowadniając,	która zostawia listy; który zostawiać list
dzięki dokładnej i szczegółowej analizie wskazówek, że <mask>Zo.</mask> Straszydło to sam Rikitan, który chciał w ten sposób przetestować spostrzegawczość i poprawność rozumowania chłopców. Tego samego wiecz	Zielone; zielony
oru Rikitan uroczyście wręcza ostatniego - <mask>tr.</mask> - „boberka” dobrych manier Ludkowi, Wilkowi i Jurkowi. Wszyscy chłopcy wracają z obozu zhardziali i d	trzynastego; trzynasty
umni z tego, kim są i czego dokonali. Geneza Foglar czerpał inspirację dla niektórych części historii, zwłaszcza dla <mask>tes. si</mask> - „boberków” - z pracy pisarza Ernes	testów sprawności; test sprawność
ta Thompsona Setona Two little savages. W tej książce chłopcy Yan i Sam zdają egzaminy, za co otrzymują pióra orła indyjskiego. W przypadku niektórych „boberków” <mask>Flr ip.</mask> się programem eduka	Foglar inspirował; Foglar inspirować
cyjnym organizacji harcerskiej (np. „boberek” dobrych manier). Jak wspominał autor: Zacząłem realizować swoje marzenie, ale <mask>do.</mask> po przeminięciu tych	dopiero; dopiero
prawdziwych chłopięcych lat. <mask>Mm oo.</mask> 18 lat, kiedy zaczynałem się tym zajmować: zacząłem pisać, konstruować i przeżywać historię Chłopców znad Rzeki Bobrów. Zebrałem	Miałem około; mieć być około
grupę chłopców o różnych osobowościach, znalazłem Czerwoną kotlinę, <mask>mly</mask> też Górę Bobrową i byliśmy w Słonecznej Zatoce. Nawet Zielone Straszydło istniało, śpiewający la	mieliśmy; mieć być
s śpiewał, a nad polanami wznosił się wielki biały księżyc… Nie zawsze było to jednak tak proste, jak jest <mask>ne</mask> w książce, przeszliśmy przez wiele i w	napisane; napisać
iele doświadczyliśmy. Ale nigdy nie zapomnimy tego piękna, <mask>któr.</mask> doznaliśmy. Zgodnie ze wszystkimi tymi wartościami, które zmieniły się w rzeczywistość, napisałem moich Chłopców znad Rzeki Bob	którego; który
rów. Podczas wieczornych wędrówek po Starej Dzielnicy, przy dogasających ogniskach w Słonecznej Zatoce i w <mask>weu</mask> innych miejscach, przy czerwonych zachodach słońca i białych księżycowych no	wielu; wiele
cach na polanach, miałem zeszyt zawsze przy sobie i pisałem. Bohaterowie 1 / Członkowie stowarzyszenia Chłopców znad Rzeki Bobrów i ich podstawowe cechy: Rikitan - student medycyny, <mask>woy</mask>	wesoły; wesoły
i rozmowny, w <mask>pi m.</mask> także w Starej Dzielnicy, obeznany z przyrodą i biwakowaniem, czołowa postać, przywódca grupy. Wilek - nie miał pseudo	przeszłości mieszkał; przeszłość mieszkać
nimu, <mask>ci.</mask> ze Starej Dzielnicy, razem z Jurkiem spotkali Rikitana jako pierwsi, jako drugi (razem z Jurkiem) odebrał trzynastego „boberka” (dobryc	chłopiec; chłopiec
h manier) <mask>bd. raze.</mask> z Jurkiem na wakacyjnej wyprawie. Jurek - nie miał pseudonimu, chłopiec ze Starej Dzielnicy, razem z Wilkiem spotkali po raz pie	będąc razem; być raz
rwszy Rikitana, na wakacyjnej wyprawie odebrał jako <mask>dui</mask> (razem z Wilkiem) trzynastego „boberka” (dobrych manier). Mirek - nie miał przezwiska	drugi; drugi
, wysportowany chłopiec, samotnik. <mask>Tp.</mask> - znał nazwy i numery zeszytów indiańskich opowiadań, miał psa Jerry'ego, czasami cytował popularne książki o piratach, odkrył kto jest „Zielonym S	Tropiciel; tropiciel
traszydłem” w trakcie wakacyjnej wyprawy. Okruszek - najmniejszy z chłopców. <mask>Pi.</mask> - największy z chłopców. Trusia - chłopiec z Nowej Dzielnicy, na początku słaby i m	Pędziwiatr; pędziwiatr
ilczący. Grizzly - silny i krępy chłopiec. Pirat – poważny chłopiec, miał <mask>wą ao.</mask> kotwicę na lewej ręce, oddany książkom o piratach i morskich przygodach. Niu	wytatuowaną atramentową; wytatuować atramentowy
chacz - chłopiec, który na początku zawsze dostrzegał coś, czego nie widzieli inni. Ludek - nie miał przezwiska, poważny, cichy, szlachetny, rycerski i <mask>py.</mask> ch	przyzwoity; przyzwoity
łopak, szybki, zręczny, bezpośredni i energiczny, nigdy nikogo nie skrzywdził, miał <mask>szar.</mask> oczy i blond włosy. Inni chłopcy, zwłaszcza Wilek i J	szaroniebieskie; szaroniebieski
urek, chcieli być tacy jak on, <mask>wi.</mask> w nim Roya. Był on rzecznikiem wszystkich chłopców, na wakacyjnej wyprawie jako pierwszy odebrał trzynas	widzieli; widzieć
tego „boberka” (dobrych manier) i został żyjącym Royem. Bukiecik - chłopiec, który nieustannie zbierał kwiaty do <mask>swoj.</mask> zielnika, siódmy „boberek” był dla niego błahostką. 2	swojego; swój
/ Z legendy o <mask>cpu</mask> Royu, opowiedzianej im przez Rikitana: Roy Farell - syn trapera Farella, jego matka zmarła bardzo wcześnie, mieszkał z ojcem w chatce z bali w Słonecznej Zatoce nad	chłopcu; chłopiec
Rzeką Bobrów, daleko na północy Kanady. Gdy był dzieckiem, jego <mask>mta ś.</mask> mu Pieśń Księżycowej Nocy. Był delikatny i dobry, z drugiej strony jedna	matka śpiewała; matka śpiewać
k stanowczy, odważny i muskularny. Farell - ojciec Roya. Świszcząca Strzała - Indianin z gór, który przybył do Farellów. <mask>Op.</mask> Royowi o	Opowiedział; Opowiedzieć
swoim ludzie i nauczył go wielu umiejętności oraz <mask>pw.</mask> mu przystąpić do testów, które musieli przejść indiańscy chłopcy wkraczając w dorosłość. Roy pomyślnie po	pozwolił; pozwolić
radził sobie ze <mask>wt.</mask> sprawdzianami. Trzynaście „boberków” „boberek” zwinności - żółty, testuje umiejętności sportowe, jak na przykład bieganie cz	wszystkimi; wszystek
y skakanie. „boberek” <mask>ci</mask> - jasnozielony, sprawdza umiejętność trafienia do celu. „boberek” pierwszej pomocy - czarny, poświadcza umiejętność udzi	celności; celność
elania <mask>pj</mask> pomocy. „boberek” pływania - czerwony, testuje umiejętność pływania. „boberek” dobrych uczynków - ciemnoniebieski, wymaga wykonania co najmniej 100 dobry	pierwszej; pierwszy
ch uczynków (bezinteresowna pomoc, wolontariat, obrona słabszego itp.). „boberek” odwagi - ciemnobrązowy, wymaga odważnego czynu (który <mask>je</mask> nie wiąże się z niepotrzebnym ryzykiem	jednocześnie; jednocześnie
). „boberek” przyrodnika - ciemnozielony, wymaga umiejętności rozpoznawania co najmniej 50 <mask>gkw</mask> roślin (drzewa, krzewy, zioła). „boberek” wielkiego milczenia - pomarańczowy, wyma	gatunków; gatunek
ga umiejętności zachowania milczenia przez 24 godziny, zabraniając jednocześnie izolowania się od <mask>ih</mask> ludzi. „boberek” samotności - różowy, wymaga spędzenia całego dnia (tj. 10 godzin) w całkowit	innych; inny
ej samotności, aby nikt nas nie widział. „boberek” zręczności – fioletowy, wymaga wykonania jakiegoś przedmiotu własnoręcznie, na <mask>pd ok</mask> „boberków”	przykład odznak; przykład odznak
. „boberek” siły – jasnoniebieski, testuje siłę ramion (poprzez pompki). „boberek” <mask>głod.</mask> - jasnobrązowy, wymaga postu przez 24 godziny, można pić tylko czyst	głodujący; głoduć
ą wodę. „boberek” dobrych manier – biały, wymaga abyśmy postępowali sposób szlachetny: nie kłamali, nie przeklinali, pomagali innym. <mask>Ze</mask> się go po 30 dniach, po każd	Zyskuje; Zyskiwać
ym naruszeniu powyższych zasad chłopiec traci go i musi „złowić” raz jeszcze. Kontynuacja W <mask>oe. ni. Jr. Fr na.</mask> kontynuację Chłopców znad Rzeki Bobrów pod tytułem Strac	okresie normalizacji Jaroslav Foglar napisał; okres normalizacja Jaroslav Foglar napisać
h nad Bobři řekou (nie została przetłumaczona na język polski). Choć w książce nie <mask>zt.</mask> to wprost wskazane, fabuła wyraźnie nawiązuje do okresu z początku okupacji niemi	zostało; zostać
eckiej i Protektoratu Czech i Moraw, <mask>kied.</mask> Foglar mimo trudności kontynuował działalność związaną ze skautingiem. Opinie o książce Miloš Zapletal (Zet) Chłopcy znad Rzeki Bobrów	kiedy; kiedy
są <mask>najl.</mask> dziełem Foglara. Uważam tak nie tylko przez wzgląd na to, że książka została wydana dotychczas szesnaście razy, ale przede wszystkim z uwagi na reakcje kilku generacji czytelnik	najlepszym; dobry
ów. Znajdziemy w niej <mask>we</mask> przykładów z kodeksu moralnego, który pisarz stworzył. Ciekawostki W roku 1971 powieść wychodziła w odcinkach w Toronto w gazecie „Naše hl	wiele; wiele
asy” wydawanej przez środowisko czeskich emigrantów. W 1984 roku książka została wydana po czesku w <mask>Mn. pz</mask> Daniela Stroža dla dzieci czeskich emigrantów	Monachium przez; Monachium przez
(w <mask>na.</mask> 500 egz.). Pierwsze wydanie obcojęzyczne książki ukazało się w 1958 roku w Polsce (Wydawnictwo Śląsk, Katowice, tłum. Rudolf Janiček). P	nakładzie; nakład
Just Like Us! – czwarty album studyjny amerykańskiego zespołu pop-rockowego Paul Revere & the Raiders, który wydano w 1966 roku. Był to ich <mask>pw.</mask> album, który znalazł się w	pierwszy; pierwszy
czołowej dziesiątce zestawienia Billboard 200, a także pierwszy, który uzyskał certyfikat złotej płyty. Na płycie znalazł się <mask>pej</mask> „Just Like Me”. Charakterystyka Just Like Us! był	przebój; przebój
pierwszym longplayem w dyskografii grupy, który wydano po ich regularnych występach w amerykańskim programie telewizyjnym typu variétés Where the <mask>At.</mask> Is (l. 1960.). W styczniu 1967 roku organizacj	Action; Action
a Recording Industry Association of America (RIAA) przyznała albumowi certyfikat złotej płyty. <mask>Fa</mask> z okładki longplaya została wykonana przez G	Fotografia; fotografia
uya Webstera podczas sesji na terenie byłego rancza aktora Clarka Gable’a w Encino, dzielnicy Los Angeles (Kalifornia). W 1998 roku album został zremasterowany i <mask>wdy</mask> przez Sundazed Records na p	wydany; wydać
łycie CD, na której umieszczono trzy ścieżki bonusowe. Lista utworów Źródło: Strona A Strona B Ścieżki bonusowe – wersja Sundazed Records (1998) <mask>Pnl</mask> Źródło: Mark Lindsay – śpiew, s	Personel; personel
aksofon Drake Levin – gitara prowadząca Paul <mask>Re.</mask> – organy Phil Volk – gitara basowa Mike Smith – perkusja Listy przebojów Przypisy Linki zewnętrzne Albumy muzyczne wydane w r	Revere; Revere
Arachnopezizaceae Hosoya, J.G. Han & Bara – rodzina grzybów z rzędu tocznikowców (Helotiales). <mask>Cha.</mask> Apotecja o średnicy 0,2–4 mm. Powierzchnia hymenium bi	Charakterystyka; charakterystyka
ała do żółtopomarańczowej, również czarna; brzegi z włosami krótkimi i długimi. Apotecja siedzące, z wyraźnym subiculum zbudowanym z <mask>cco</mask> b	częściowo; częściowo
rodawkowatych i grubościennych strzępek. Ekscypulum hialinowe, lub rzadko z brązową, nieregularną teksturą, <mask>ka</mask> w kierunku brzegu przechodzi w pryzmatyczną.	która; który
Ma częściowo grubościenną szklistą ścianę. <mask>Ws.</mask> cylindryczne lub zwężające się, również nabrzmiałe na wierzchołkach, zwykle wieloprzegrodowe, cienkościenne lub gru	Włoski; Włoski
bościenne, szkliste do żółtawych, <mask>gk.</mask> lub z brodawkami, brak kryształków. Wstawki cylindryczne, szkliste, czasami na wierzchołkach zgięte, b	gładkie; gładki
ez refrakcyjnych ciał wakuolarnych. Worki z amyloidalnym pierścieniem wierzchołkowym, z pastorałkami. W workach po 8 askospor. Mają 0–7 przegród. <mask>Anam.</mask> nie	Anamorfa; Anamorfa
znana lub podobna do staurokonidium. Saprotrofy rozwijające się na korze roślin zielnych, także na żywych mszakach. Są wrażliwe na wysychanie. Holotyp: <mask>Aa</mask> Fuckel 1870.	Arachnopeziza; Arachnopeziz
Tworzy on dobrze zdefiniowaną genetycznie grupę odległą od Hyaloscyphaceae. <mask>Sa P.</mask> w klasyfikacji według Index Fungorum: Arachnopezizac	Systematyka Pozycja; systematyka pozycja
eae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi. Według aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na <mask>D.</mask> of the Fungi do rodziny tej n	Dictionary; dictionary
Rutstroemia Holst-Jensen, L.M. Kohn & T. Schumach. – rodzaj grzybów z <mask>rę. tw</mask> (Helotiales). Systematyka Pozycja w klasyfikacji wedł	rzędu tocznikowców; rząd tocznikowców
ug Index Fungorum Rutstroemiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi. Synonimy Kriegeria G. <mask>Wr</mask> ex Höhn., 1914, Kriegeri	Winter; Winter
a Rabenh. 1878. Niektóre gatunki <mask>Ra</mask> allantospora R. Galán, Honrubia & J.T. Palmer 1988 Rutstroemia alba Velen. 1934 Rutstroemia alni L. Rémy 1965 Ru	Rutstroemia; Rutstroemia
tstroemia bulgarioides (P. Karst.) P. Karst. 1871 – baziówka szyszkowata Rutstroemia elatina (Alb. & Schwein.) Rehm 1893 Rutstroemia firma (Pers.) P. Karst. 1871 <mask>Na pol.</mask> według at	Nazwa polska; nazwa polski
Franciszek Jan Leśniowolski herbu Kolumna (zm. w 1653 roku) – starosta brański w latach 1646-1653. W 1648 roku był elektorem Jana II <mask>K.</mask> Wazy z woj	Kazimierza; Kazimierz
ewództwa podlaskiego. Bibliografia Svffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielk. Xięstwa Litewskiego. Zgodnie na <mask>Ny.</mask> Iana Kazimi	Naiaśnieyszego; Naiaśnieyszego
erza Obranego Krola Polskiego [...]. Dane, między Warszawą, a Wolą, Dnia 17. Listopada, Roku 1648, [b.n.s]. <mask>Urz. po.</mask> XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Ewa Dubas-Urwanowicz	Urzędnicy podlascy; urzędnik podlaski
, Włodzimierz Jarmolik, Michał Kulecki, Jerzy Urwanowicz. Kórnik 1994, s. 176. Członkowie stanu rycerskiego I <mask>Ry. Ele.</mask> Jana II Kazimierza Wazy Ele	Rzeczypospolitej Elektorzy; Rzeczpospolita Elektorzy
ktorzy władców Polski (województwo podlaskie) Franciszek Jan Leśniowolski Starostowie brańscy Urzędnicy ziemscy I <mask>Roj Zi</mask> w 1653	Rzeczypospolitej Zmarli; Rzeczpospolita Zmarli
Linia kolejowa Miejska Górka – Pakosław – rozebrana linia kolejowa o długości 9,127 km, <mask>dn.</mask> łącząca stację Miejska Górka ze stacją Pakosław. Linia posiadała dawniej numer 390. Opis linii	dawniej; dawno
Sposób wykorzystania: rozebrana Elektryfikacja: niezelektryfikowana Szerokość toru: normalnotorowa Przeznaczenie linii: pasażersko-towarowa <mask>Ha l.</mask> 17 maja 1898 - Otwarcie l	Historia linii; historia linia
inii 1 <mask>styc.</mask> 1979 - Zamknięcie linii dla ruchu pasażerskiego 1 stycznia 1987 - Zamknięcie linii dla ruchu towarowego 1 stycznia 1990 -	stycznia; styczeń
Przytulia fałszywa (Galium spurium L.) – gatunek rośliny należący do rodziny marzanowatych. <mask>R.</mask> kosmopolityczna, spotykana także w Polsc	Roślina; roślina
e, częściej w południowej części kraju. Rośnie najczęściej jako chwast w uprawach, zwykle zbóż i ziemniaków. Podobna jest do przytulii czepnej i nierzadko oba te <mask>gti</mask> rosną	gatunki; gatunek
razem. Podobnie jak przytulia czepna bardzo łatwo przyczepia się do ubrań. W Chinach bywa <mask>wr.</mask> jako roślina lecznicza. Z korzeni może być wytwarz	wykorzystywana; wykorzystywać
any czerwony barwnik. Młode liście są jadalne na surowo i po ugotowaniu. Regionalnie gatunek może zanikać z <mask>p. in. rn.</mask> i ograniczania siedlisk ru	powodu intensyfikacji rolnictwa; powód intensyfikacja rolnictwo
deralnych na terenach wiejskich. Rozmieszczenie geograficzne Występuje jako gatunek rodzimy w Europie, Azji i północnej Afryce, a jako introdukowany – na <mask>wszy.</mask> kontynentach	wszystkich; wszystek
. W Europie rośnie na niemal całym kontynencie, ale raczej jako rzadki gatunek w <mask>z.</mask> jego części, a jako miejscami tylko zawlekany w części północnej. W Az	zachodniej; zachodni
ji spotykany jest na przeważającej części kontynentu z wyjątkiem Indii i południowo-wschodniej części. W <mask>Pol. gtk roz.</mask> na południu, na północy rzadziej spotyka	Polsce gatunek rozpowszechniony; Polska gatunek rozpowszechniyć
ny. Morfologia Pokrój Roślina o pędach osiągających zwykle do 80, rzadko do 100 cm długości, od nasady rozgałęziających się, pokładających się, podnoszących i <mask>wsp.</mask>	wspinających; wspinać
się. Łodyga o średnicy od 0,5 do 2,5 mm, <mask>wźe</mask> czterokanciasta, z szorstkimi szczecinkami skierowanymi w dół, poza tym w węzłach owłosiona. Międzywęźla do 2 r	wyraźnie; wyraźnie

Chłopcy znad Rzeki Bobrów – czeska powieść dla młodzieży napisana przez Jaroslava Foglara. Jest to jedno z jego <mask>nrj</mask> rozpoznawalnych dzieł, zawierające instrukcje dotyczące tego jak ży

najbardziej; bardzo

ć szlachetnie, być dobrym i wszechstronnie uzdolnionym chłopcem. <mask>Wme war. Fg. ce.</mask> z idei skautingu i puszczaństwa. Książka pozwala zapoznać się czytelnikom między innymi

Wymienione wartości Foglar czerpał; Wymienione wartość Foglar czerpać

z zasadami biwakowania na łonie przyrody i „łowieniem” tak zwanych „boberków”. Fabuła książki nie jest skomplikowana i <mask>wa.</mask> niż w innych powieściach Foglara podporządkowan

wyraźniej; wyraźnie

a jest celom dydaktycznym. Jaroslav Foglar pisał Chłopców znad Rzeki Bobrów w latach 1927-1930, była to jego <mask>pa</mask> powieść.Tworzył ją bezpośrednio podczas obozów w Słon

pierwsza; pierwszy

ecznej Zatoce. Powieść ukazywała się początkowo w odcinkach w <mask>nie.</mask> dodatku do gazety „České slovo” przeznaczonym dla dzieci i nazwanym „Slovičko” (wydawnictwo Melantrich)

niedzielnym; niedzielny

w <mask>oe</mask> od 4 marca do 14 października 1934 roku. W wydaniu książkowym powieść ukazała się w roku 1937 w wydawnictwie Jana Kobesa z ilustracj

okresie; okres

ami Zdeňka Buriana. W 1938 roku powstało słuchowisko radiowe na podstawie powieści, które zostało wyemitowane w tym samym roku na <mask>ae.</mask> stacji radiowej Praha

antenie; antena

. Fabuła Akcja powieści rozpoczyna się, gdy dwóch przyjaciół, <mask>Jr.</mask> i Wilek ze Starej Dzielnicy, spotyka się z młodym mężczyzną o imieniu Rikitan, który wcześniej widział

Jurek; Jurek

ich walczących z wrogim oddziałem z Nowej Dzielnicy, oferuje on im <mask>ciek.</mask> i szlachetniejszą przygodę. Zaprasza ich do „Czerwonej Kotliny” znajdującech się w Dolinie Nuselskiej. Chłopcy są pod wraże

ciekawszą; ciekawszą

niem jego charyzmy i umiejętności, pragną także zostać jego uczniami. Na prośbę Rikitana zapraszają do <mask>gu.</mask> kilku przyjaciół, ostatecznie gru

grupy; grupa

pa liczy dwunastu chłopców. Każdy bohater wyróżnia się czymś szczególnym lub ma charakterystyczne hobby. Mimo tego dobrze się oni uzupełniają i pod <mask>pd. Rt. tą hy</mask> i

przywództwem Rikitana tworzą harmonijny; przywództwo Rikitana tworzyć harmonijny

nierozerwalny zespół. <mask>Rce my</mask> chłopcami są niemal sielankowe, rzadko kiedy zdarzy się jakiś spór, nawet wtedy zostaje on jednak szybko zażegnany. Grupa zaczyna spotykać się w opusz

Relacje między; relacja między

czonej <mask>a.</mask> w ogrodzie browaru. Chłopcy zarabiają dzięki własnej pracy i w zasadzie tworzą drużynę skautów, choć nie jest to wprost wskazane przez narratora. Rikitan opowiada i

altanie; altana

m historię o przygodzie chłopca Roya, który mieszkał z ojcem nad Rzeką Bobrów, <mask>pą</mask> w kanadyjskiej dziczy, czerpiąc wiedzę i umiejętności od star

położoną; położyć

ego Indianina. Chłopcy są pod wielkim wrażeniem usłyszanej historii i pragną dorównać Royowi. W tym celu <mask>Riki.</mask> stopniowo zaznajamia ich z „boberkami”, czyli zadaniami sprawdzającymi różne umiej

Rikitan; Rikitan

ętności - <mask>k.</mask> z nich uda się „złowić” wszystkie trzynaście z nich, może uznać, że dorównuje Royowi. Zainspirowani tą historią przyjaciele zaczynają także nazywać sw

któremukolwiek; któremukolwiek

oje bractwo „Chłopcami znad Rzeki Bobrów”. <mask>Zm</mask> ich działań i wysiłków jest biwak na łonie dzikiej przyrody w tzw. Słonecznej Zatoce (w książce nie ma inf

Zwieńczeniem; zwieńczenie

ormacji o jej dokładnym położeniu), gdzie spędzają całe letnie wakacje. Mimo kilkudniowego marszu chłopcy wszystkie potrzebne rzeczy transportują z <mask>wym</mask> ręczn

wykorzystaniem; wykorzystać

ych wózków, zaś korzystając z <mask>so.</mask> dostępnych na miejscu stawiają namioty z podłogą i kuchnią, wykonują maszt na flagę i wiele innych niezbędnych rzeczy. Ich jedynym

surowców; surowiec

kontaktem z cywilizacją są okazjonalne wypady na zakupy do najbliższej wioski. W wolnym czasie chłopcy zajmują się głównie łowieniem „boberków”. Jednak ich spokojne życie w <mask>oz. za</mask> zak

obozie zaczyna; obóz zaczynać

łócać pewna tajemnicza postać, <mask>kóa zo. ls.</mask> z groźbami i podpisuje je „Zielone Straszydło”. Ostatecznie podczas jednego z ostatnich ognisk Tropiciel wyjaśnia całą sprawę, udowadniając,

która zostawia listy; który zostawiać list

dzięki dokładnej i szczegółowej analizie wskazówek, że <mask>Zo.</mask> Straszydło to sam Rikitan, który chciał w ten sposób przetestować spostrzegawczość i poprawność rozumowania chłopców. Tego samego wiecz

Zielone; zielony

oru Rikitan uroczyście wręcza ostatniego - <mask>tr.</mask> - „boberka” dobrych manier Ludkowi, Wilkowi i Jurkowi. Wszyscy chłopcy wracają z obozu zhardziali i d

trzynastego; trzynasty

umni z tego, kim są i czego dokonali. Geneza Foglar czerpał inspirację dla niektórych części historii, zwłaszcza dla <mask>tes. si</mask> - „boberków” - z pracy pisarza Ernes

testów sprawności; test sprawność

ta Thompsona Setona Two little savages. W tej książce chłopcy Yan i Sam zdają egzaminy, za co otrzymują pióra orła indyjskiego. W przypadku niektórych „boberków” <mask>Flr ip.</mask> się programem eduka

Foglar inspirował; Foglar inspirować

cyjnym organizacji harcerskiej (np. „boberek” dobrych manier). Jak wspominał autor: Zacząłem realizować swoje marzenie, ale <mask>do.</mask> po przeminięciu tych

dopiero; dopiero

prawdziwych chłopięcych lat. <mask>Mm oo.</mask> 18 lat, kiedy zaczynałem się tym zajmować: zacząłem pisać, konstruować i przeżywać historię Chłopców znad Rzeki Bobrów. Zebrałem

Miałem około; mieć być około

grupę chłopców o różnych osobowościach, znalazłem Czerwoną kotlinę, <mask>mly</mask> też Górę Bobrową i byliśmy w Słonecznej Zatoce. Nawet Zielone Straszydło istniało, śpiewający la

mieliśmy; mieć być

s śpiewał, a nad polanami wznosił się wielki biały księżyc… Nie zawsze było to jednak tak proste, jak jest <mask>ne</mask> w książce, przeszliśmy przez wiele i w

napisane; napisać

iele doświadczyliśmy. Ale nigdy nie zapomnimy tego piękna, <mask>któr.</mask> doznaliśmy. Zgodnie ze wszystkimi tymi wartościami, które zmieniły się w rzeczywistość, napisałem moich Chłopców znad Rzeki Bob

którego; który

rów. Podczas wieczornych wędrówek po Starej Dzielnicy, przy dogasających ogniskach w Słonecznej Zatoce i w <mask>weu</mask> innych miejscach, przy czerwonych zachodach słońca i białych księżycowych no

wielu; wiele

cach na polanach, miałem zeszyt zawsze przy sobie i pisałem. Bohaterowie 1 / Członkowie stowarzyszenia Chłopców znad Rzeki Bobrów i ich podstawowe cechy: Rikitan - student medycyny, <mask>woy</mask>

wesoły; wesoły

i rozmowny, w <mask>pi m.</mask> także w Starej Dzielnicy, obeznany z przyrodą i biwakowaniem, czołowa postać, przywódca grupy. Wilek - nie miał pseudo

przeszłości mieszkał; przeszłość mieszkać

nimu, <mask>ci.</mask> ze Starej Dzielnicy, razem z Jurkiem spotkali Rikitana jako pierwsi, jako drugi (razem z Jurkiem) odebrał trzynastego „boberka” (dobryc

chłopiec; chłopiec

h manier) <mask>bd. raze.</mask> z Jurkiem na wakacyjnej wyprawie. Jurek - nie miał pseudonimu, chłopiec ze Starej Dzielnicy, razem z Wilkiem spotkali po raz pie

będąc razem; być raz

rwszy Rikitana, na wakacyjnej wyprawie odebrał jako <mask>dui</mask> (razem z Wilkiem) trzynastego „boberka” (dobrych manier). Mirek - nie miał przezwiska

drugi; drugi

, wysportowany chłopiec, samotnik. <mask>Tp.</mask> - znał nazwy i numery zeszytów indiańskich opowiadań, miał psa Jerry'ego, czasami cytował popularne książki o piratach, odkrył kto jest „Zielonym S

Tropiciel; tropiciel

traszydłem” w trakcie wakacyjnej wyprawy. Okruszek - najmniejszy z chłopców. <mask>Pi.</mask> - największy z chłopców. Trusia - chłopiec z Nowej Dzielnicy, na początku słaby i m

Pędziwiatr; pędziwiatr

ilczący. Grizzly - silny i krępy chłopiec. Pirat – poważny chłopiec, miał <mask>wą ao.</mask> kotwicę na lewej ręce, oddany książkom o piratach i morskich przygodach. Niu

wytatuowaną atramentową; wytatuować atramentowy

chacz - chłopiec, który na początku zawsze dostrzegał coś, czego nie widzieli inni. Ludek - nie miał przezwiska, poważny, cichy, szlachetny, rycerski i <mask>py.</mask> ch

przyzwoity; przyzwoity

łopak, szybki, zręczny, bezpośredni i energiczny, nigdy nikogo nie skrzywdził, miał <mask>szar.</mask> oczy i blond włosy. Inni chłopcy, zwłaszcza Wilek i J

szaroniebieskie; szaroniebieski

urek, chcieli być tacy jak on, <mask>wi.</mask> w nim Roya. Był on rzecznikiem wszystkich chłopców, na wakacyjnej wyprawie jako pierwszy odebrał trzynas

widzieli; widzieć

tego „boberka” (dobrych manier) i został żyjącym Royem. Bukiecik - chłopiec, który nieustannie zbierał kwiaty do <mask>swoj.</mask> zielnika, siódmy „boberek” był dla niego błahostką. 2

swojego; swój

/ Z legendy o <mask>cpu</mask> Royu, opowiedzianej im przez Rikitana: Roy Farell - syn trapera Farella, jego matka zmarła bardzo wcześnie, mieszkał z ojcem w chatce z bali w Słonecznej Zatoce nad

chłopcu; chłopiec

Rzeką Bobrów, daleko na północy Kanady. Gdy był dzieckiem, jego <mask>mta ś.</mask> mu Pieśń Księżycowej Nocy. Był delikatny i dobry, z drugiej strony jedna

matka śpiewała; matka śpiewać

k stanowczy, odważny i muskularny. Farell - ojciec Roya. Świszcząca Strzała - Indianin z gór, który przybył do Farellów. <mask>Op.</mask> Royowi o

Opowiedział; Opowiedzieć

swoim ludzie i nauczył go wielu umiejętności oraz <mask>pw.</mask> mu przystąpić do testów, które musieli przejść indiańscy chłopcy wkraczając w dorosłość. Roy pomyślnie po

pozwolił; pozwolić

radził sobie ze <mask>wt.</mask> sprawdzianami. Trzynaście „boberków” „boberek” zwinności - żółty, testuje umiejętności sportowe, jak na przykład bieganie cz

wszystkimi; wszystek

y skakanie. „boberek” <mask>ci</mask> - jasnozielony, sprawdza umiejętność trafienia do celu. „boberek” pierwszej pomocy - czarny, poświadcza umiejętność udzi

celności; celność

elania <mask>pj</mask> pomocy. „boberek” pływania - czerwony, testuje umiejętność pływania. „boberek” dobrych uczynków - ciemnoniebieski, wymaga wykonania co najmniej 100 dobry

pierwszej; pierwszy

ch uczynków (bezinteresowna pomoc, wolontariat, obrona słabszego itp.). „boberek” odwagi - ciemnobrązowy, wymaga odważnego czynu (który <mask>je</mask> nie wiąże się z niepotrzebnym ryzykiem

jednocześnie; jednocześnie

). „boberek” przyrodnika - ciemnozielony, wymaga umiejętności rozpoznawania co najmniej 50 <mask>gkw</mask> roślin (drzewa, krzewy, zioła). „boberek” wielkiego milczenia - pomarańczowy, wyma

gatunków; gatunek

ga umiejętności zachowania milczenia przez 24 godziny, zabraniając jednocześnie izolowania się od <mask>ih</mask> ludzi. „boberek” samotności - różowy, wymaga spędzenia całego dnia (tj. 10 godzin) w całkowit

innych; inny

ej samotności, aby nikt nas nie widział. „boberek” zręczności – fioletowy, wymaga wykonania jakiegoś przedmiotu własnoręcznie, na <mask>pd ok</mask> „boberków”

przykład odznak; przykład odznak

. „boberek” siły – jasnoniebieski, testuje siłę ramion (poprzez pompki). „boberek” <mask>głod.</mask> - jasnobrązowy, wymaga postu przez 24 godziny, można pić tylko czyst

głodujący; głoduć

ą wodę. „boberek” dobrych manier – biały, wymaga abyśmy postępowali sposób szlachetny: nie kłamali, nie przeklinali, pomagali innym. <mask>Ze</mask> się go po 30 dniach, po każd

Zyskuje; Zyskiwać

ym naruszeniu powyższych zasad chłopiec traci go i musi „złowić” raz jeszcze. Kontynuacja W <mask>oe. ni. Jr. Fr na.</mask> kontynuację Chłopców znad Rzeki Bobrów pod tytułem Strac

okresie normalizacji Jaroslav Foglar napisał; okres normalizacja Jaroslav Foglar napisać

h nad Bobři řekou (nie została przetłumaczona na język polski). Choć w książce nie <mask>zt.</mask> to wprost wskazane, fabuła wyraźnie nawiązuje do okresu z początku okupacji niemi

zostało; zostać

eckiej i Protektoratu Czech i Moraw, <mask>kied.</mask> Foglar mimo trudności kontynuował działalność związaną ze skautingiem. Opinie o książce Miloš Zapletal (Zet) Chłopcy znad Rzeki Bobrów

kiedy; kiedy

są <mask>najl.</mask> dziełem Foglara. Uważam tak nie tylko przez wzgląd na to, że książka została wydana dotychczas szesnaście razy, ale przede wszystkim z uwagi na reakcje kilku generacji czytelnik

najlepszym; dobry

ów. Znajdziemy w niej <mask>we</mask> przykładów z kodeksu moralnego, który pisarz stworzył. Ciekawostki W roku 1971 powieść wychodziła w odcinkach w Toronto w gazecie „Naše hl

wiele; wiele

asy” wydawanej przez środowisko czeskich emigrantów. W 1984 roku książka została wydana po czesku w <mask>Mn. pz</mask> Daniela Stroža dla dzieci czeskich emigrantów

Monachium przez; Monachium przez

(w <mask>na.</mask> 500 egz.). Pierwsze wydanie obcojęzyczne książki ukazało się w 1958 roku w Polsce (Wydawnictwo Śląsk, Katowice, tłum. Rudolf Janiček). P

nakładzie; nakład

Just Like Us! – czwarty album studyjny amerykańskiego zespołu pop-rockowego Paul Revere & the Raiders, który wydano w 1966 roku. Był to ich <mask>pw.</mask> album, który znalazł się w

pierwszy; pierwszy

czołowej dziesiątce zestawienia Billboard 200, a także pierwszy, który uzyskał certyfikat złotej płyty. Na płycie znalazł się <mask>pej</mask> „Just Like Me”. Charakterystyka Just Like Us! był

przebój; przebój

pierwszym longplayem w dyskografii grupy, który wydano po ich regularnych występach w amerykańskim programie telewizyjnym typu variétés Where the <mask>At.</mask> Is (l. 1960.). W styczniu 1967 roku organizacj

Action; Action

a Recording Industry Association of America (RIAA) przyznała albumowi certyfikat złotej płyty. <mask>Fa</mask> z okładki longplaya została wykonana przez G

Fotografia; fotografia

uya Webstera podczas sesji na terenie byłego rancza aktora Clarka Gable’a w Encino, dzielnicy Los Angeles (Kalifornia). W 1998 roku album został zremasterowany i <mask>wdy</mask> przez Sundazed Records na p

wydany; wydać

łycie CD, na której umieszczono trzy ścieżki bonusowe. Lista utworów Źródło: Strona A Strona B Ścieżki bonusowe – wersja Sundazed Records (1998) <mask>Pnl</mask> Źródło: Mark Lindsay – śpiew, s

Personel; personel

aksofon Drake Levin – gitara prowadząca Paul <mask>Re.</mask> – organy Phil Volk – gitara basowa Mike Smith – perkusja Listy przebojów Przypisy Linki zewnętrzne Albumy muzyczne wydane w r

Revere; Revere

Arachnopezizaceae Hosoya, J.G. Han & Bara – rodzina grzybów z rzędu tocznikowców (Helotiales). <mask>Cha.</mask> Apotecja o średnicy 0,2–4 mm. Powierzchnia hymenium bi

Charakterystyka; charakterystyka

ała do żółtopomarańczowej, również czarna; brzegi z włosami krótkimi i długimi. Apotecja siedzące, z wyraźnym subiculum zbudowanym z <mask>cco</mask> b

częściowo; częściowo

rodawkowatych i grubościennych strzępek. Ekscypulum hialinowe, lub rzadko z brązową, nieregularną teksturą, <mask>ka</mask> w kierunku brzegu przechodzi w pryzmatyczną.

która; który

Ma częściowo grubościenną szklistą ścianę. <mask>Ws.</mask> cylindryczne lub zwężające się, również nabrzmiałe na wierzchołkach, zwykle wieloprzegrodowe, cienkościenne lub gru

Włoski; Włoski

bościenne, szkliste do żółtawych, <mask>gk.</mask> lub z brodawkami, brak kryształków. Wstawki cylindryczne, szkliste, czasami na wierzchołkach zgięte, b

gładkie; gładki

ez refrakcyjnych ciał wakuolarnych. Worki z amyloidalnym pierścieniem wierzchołkowym, z pastorałkami. W workach po 8 askospor. Mają 0–7 przegród. <mask>Anam.</mask> nie

Anamorfa; Anamorfa

znana lub podobna do staurokonidium. Saprotrofy rozwijające się na korze roślin zielnych, także na żywych mszakach. Są wrażliwe na wysychanie. Holotyp: <mask>Aa</mask> Fuckel 1870.

Arachnopeziza; Arachnopeziz

Tworzy on dobrze zdefiniowaną genetycznie grupę odległą od Hyaloscyphaceae. <mask>Sa P.</mask> w klasyfikacji według Index Fungorum: Arachnopezizac

Systematyka Pozycja; systematyka pozycja

eae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi. Według aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na <mask>D.</mask> of the Fungi do rodziny tej n

Dictionary; dictionary

Rutstroemia Holst-Jensen, L.M. Kohn & T. Schumach. – rodzaj grzybów z <mask>rę. tw</mask> (Helotiales). Systematyka Pozycja w klasyfikacji wedł

rzędu tocznikowców; rząd tocznikowców

ug Index Fungorum Rutstroemiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi. Synonimy Kriegeria G. <mask>Wr</mask> ex Höhn., 1914, Kriegeri

Winter; Winter

a Rabenh. 1878. Niektóre gatunki <mask>Ra</mask> allantospora R. Galán, Honrubia & J.T. Palmer 1988 Rutstroemia alba Velen. 1934 Rutstroemia alni L. Rémy 1965 Ru

Rutstroemia; Rutstroemia

tstroemia bulgarioides (P. Karst.) P. Karst. 1871 – baziówka szyszkowata Rutstroemia elatina (Alb. & Schwein.) Rehm 1893 Rutstroemia firma (Pers.) P. Karst. 1871 <mask>Na pol.</mask> według at

Nazwa polska; nazwa polski

Franciszek Jan Leśniowolski herbu Kolumna (zm. w 1653 roku) – starosta brański w latach 1646-1653. W 1648 roku był elektorem Jana II <mask>K.</mask> Wazy z woj

Kazimierza; Kazimierz

ewództwa podlaskiego. Bibliografia Svffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielk. Xięstwa Litewskiego. Zgodnie na <mask>Ny.</mask> Iana Kazimi

Naiaśnieyszego; Naiaśnieyszego

erza Obranego Krola Polskiego [...]. Dane, między Warszawą, a Wolą, Dnia 17. Listopada, Roku 1648, [b.n.s]. <mask>Urz. po.</mask> XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Ewa Dubas-Urwanowicz

Urzędnicy podlascy; urzędnik podlaski

, Włodzimierz Jarmolik, Michał Kulecki, Jerzy Urwanowicz. Kórnik 1994, s. 176. Członkowie stanu rycerskiego I <mask>Ry. Ele.</mask> Jana II Kazimierza Wazy Ele

Rzeczypospolitej Elektorzy; Rzeczpospolita Elektorzy

ktorzy władców Polski (województwo podlaskie) Franciszek Jan Leśniowolski Starostowie brańscy Urzędnicy ziemscy I <mask>Roj Zi</mask> w 1653

Rzeczypospolitej Zmarli; Rzeczpospolita Zmarli

Linia kolejowa Miejska Górka – Pakosław – rozebrana linia kolejowa o długości 9,127 km, <mask>dn.</mask> łącząca stację Miejska Górka ze stacją Pakosław. Linia posiadała dawniej numer 390. Opis linii

dawniej; dawno

Sposób wykorzystania: rozebrana Elektryfikacja: niezelektryfikowana Szerokość toru: normalnotorowa Przeznaczenie linii: pasażersko-towarowa <mask>Ha l.</mask> 17 maja 1898 - Otwarcie l

Historia linii; historia linia

inii 1 <mask>styc.</mask> 1979 - Zamknięcie linii dla ruchu pasażerskiego 1 stycznia 1987 - Zamknięcie linii dla ruchu towarowego 1 stycznia 1990 -

stycznia; styczeń

Przytulia fałszywa (Galium spurium L.) – gatunek rośliny należący do rodziny marzanowatych. <mask>R.</mask> kosmopolityczna, spotykana także w Polsc

Roślina; roślina

e, częściej w południowej części kraju. Rośnie najczęściej jako chwast w uprawach, zwykle zbóż i ziemniaków. Podobna jest do przytulii czepnej i nierzadko oba te <mask>gti</mask> rosną

gatunki; gatunek

razem. Podobnie jak przytulia czepna bardzo łatwo przyczepia się do ubrań. W Chinach bywa <mask>wr.</mask> jako roślina lecznicza. Z korzeni może być wytwarz

wykorzystywana; wykorzystywać

any czerwony barwnik. Młode liście są jadalne na surowo i po ugotowaniu. Regionalnie gatunek może zanikać z <mask>p. in. rn.</mask> i ograniczania siedlisk ru

powodu intensyfikacji rolnictwa; powód intensyfikacja rolnictwo

deralnych na terenach wiejskich. Rozmieszczenie geograficzne Występuje jako gatunek rodzimy w Europie, Azji i północnej Afryce, a jako introdukowany – na <mask>wszy.</mask> kontynentach

wszystkich; wszystek

. W Europie rośnie na niemal całym kontynencie, ale raczej jako rzadki gatunek w <mask>z.</mask> jego części, a jako miejscami tylko zawlekany w części północnej. W Az

zachodniej; zachodni

ji spotykany jest na przeważającej części kontynentu z wyjątkiem Indii i południowo-wschodniej części. W <mask>Pol. gtk roz.</mask> na południu, na północy rzadziej spotyka

Polsce gatunek rozpowszechniony; Polska gatunek rozpowszechniyć

ny. Morfologia Pokrój Roślina o pędach osiągających zwykle do 80, rzadko do 100 cm długości, od nasady rozgałęziających się, pokładających się, podnoszących i <mask>wsp.</mask>

wspinających; wspinać

się. Łodyga o średnicy od 0,5 do 2,5 mm, <mask>wźe</mask> czterokanciasta, z szorstkimi szczecinkami skierowanymi w dół, poza tym w węzłach owłosiona. Międzywęźla do 2 r

wyraźnie; wyraźnie